Van Koot maakt rentree: "Honderd keer gezegd 'ik ben er klaar voor'"

Het zorgde voor dubbele gevoelens bij Van Koot, aangezien haar ploeg met 3-0 onderuit ging. "Natuurlijk ben ik niet blij dat we verloren hebben, maar ik ben wel heel blij dat ik terug ben. Ik vind het moeilijk om het hele trotse gevoel nu te hebben, omdat we verloren hebben. Als ik straks thuis ben, met familie, zal ik wel trots zijn. Maar op dit moment baal ik omdat we hebben verloren", zegt de jeugdinternational van Oranje.

Van Koot kan terugkijken op een lange revalidatie. In de interlandperiode van april vorig jaar ging het mis op de eerste training van Jong Oranje. Op 26 april ging ze onder het mes. "En in november begon ik weer met de teamtraining. De laatste anderhalve maand heb ik volledig met het team meegetraind. Nu mocht het weer zo zijn. Het was aan het kriebelen, voor mij had het niet snel genoeg kunnen gaan", zegt Van Koot met een lach.

De verdedigster gaat verder: "Ik heb wel honderd keer gezegd ‘ik ben er wel klaar voor’, maar achteraf merkte ik wel dat ik er toen nog niet klaar voor was. Toen was ik nog niet zo ver als dat ik nu ben. Ik heb nu wel het gevoel dat ik alles heb afgevinkt wat ik moest doen om weer te mogen voetballen." Haar revalidatie werkte de 22-jarige af in Sittard. "Met de fysio van de mannen. Toen ik weer een beetje terug ging naar het team, heb ik ook weer meer met de staf van de vrouwentak gedaan. Dat beviel wel goed, ik was dichtbij het team."

"Dat vond ik lastig om te zien"

"Dat vond ik heel fijn. Dat helpt wel op mentaal vlak, maar het was ook dubbel", erkent Van Koot. "Zolang ik in de gym bezig was, vond ik het niet zo erg om het team te zien trainen. Ik wist gewoon dat ik op dat moment nog niet zoveel kon. Maar wanneer ik op het veld stond en het team naast mij trainde, vond ik het wel lastig om te zien. Je had het gevoel dat je daar kon staan. Diep van binnen wist ik ook wel dat ik niet zo fit was dat dat kon."

Of ze nu fitter is dan voorheen? "Ik zei het net voor de grap al: ik heb me eigenlijk nog nooit zo fit gevoeld. Qua spieren en qua loopvermogen ben ik echt wel heel fit geworden. Maar als ik dan nu zo’n kwartiertje moest invallen, had ik het best wel zwaar. Het is vooral ritme op doen. De conditie heb ik wel, dat weet ik wel. Maar om echt weer een wedstrijd te voetballen, met die intensiteit, dat is anders dan een training. Ik ben blij dat ik nu weer kan opbouwen."

Zaterdag speelde Van Koot haar eerste minuten in bijna een jaar tijd, nu moet ze gaan opbouwen: "Ik zal iedere week minuten maken, is het niet bij het eerste elftal, dan bij de beloften. Het is een beetje in overleg met de fysio hoeveel dat elke week zal zijn. Het hangt natuurlijk ook af van de wedstrijd, het moet niet een uitje zijn om mij er even in te zetten. Het moet passen in de wedstrijd", klinkt het.

Laatste periode bij 'Jong'

Waar ze blij is dat ze weer terug is, baalt de verdedigster wel van het feit dat ze juist het afgelopen jaar geblesseerd was. "Het was heel zuur dat het op de eerste training bij Jong Oranje gebeurde. Het is het laatste jaar dat ik in Jong Oranje mag spelen. Ik baalde wat dat betreft wel extra, want nu ben ik net weer terug, ga ik ritme opbouwen en ik weet dat in april de laatste selectieperiode van Jong Oranje is. Ik weet niet of ik dan al zo fit ben dat ik meteen daarvoor opgeroepen word en weer helemaal terug in m’n ritme ben. Het is wel dubbel zo lullig dat het net het laatste jaar is dat ik in Jong mag spelen, dat ik eigenlijk zo goed als alles heb gemist", aldus Van Koot, die zich nu dus vooral richt op Fortuna: "Ik hoop dat ik nog een aanwinst kan zijn voor het restant van het seizoen."