"Sta vrijdagochtend in de rechtszaal en die avond bij De Graafschap"

"Weet je, soms ben ik wel jaloers op Jeff", vertelt Shukrula in gesprek met het Algemeen Dagblad. Uitslapen tot half 9, rustig naar de club. Anderhalf uur voorbereidingstijd. Infietsen, trainen, lunchen, trainen. Als hij thuis is, móét hij rusten. Hij kan naar de fysiotherapeut wanneer hij wil en is mentaal met maar één ding bezig. Als je om 7.00 uur in de trein zit naar je werk, dan heb je geen tijd voor een rustig ontbijt."

Shukrula begon op 18-jarige leeftijd als vrijwilligster met fluiten bij AFC'34. "Ik was 18 en ben nu 30. Ik ben twaalf jaar onderweg en begin nu dichtbij te komen. En de laatste stap is misschien wel de lastigste. Dat voorbestemde, dat herken ik wel. "Maar moet je nagaan wat dat met zich meebrengt. Ik verwacht veel van mezelf, maar anderen ook van míj."

"Ik heb vijf jaar rechten gestudeerd en een zware sollicitatieprocedure doorlopen om officier van justitie te worden,” vertelt Shukrula. "Ik ben er heel trots op dat ik die functie bekleed. Ik ben er op dit moment niet klaar voor om een dag minder te werken. Nu sta ik op vrijdagochtend in de rechtszaal, ga ik daarna naar huis om mijn spullen te pakken en ben ik die avond vierde official bij De Graafschap. Dat is geen fysieke inspanning, maar mentaal moet je er wel zijn.”

"Maar áls ik die promotie naar het betaald voetbal maak en ik die avond een wedstrijd moet leiden bij De Graafschap, dan ga ik niet ’s morgens in de rechtszaal staan. Dat heb ik voor mezelf al een tijdje duidelijk. Dan ga ik rustig uitslapen, een pastaatje eten en in alle rust met mijn vader naar de wedstrijd. Geen haast, geen stress. Dat kan ik er niet bij hebben."