Nina Nijstad: "Heb in de eerste weken vaak mijn moeder gebeld"

"Natuurlijk heb ik zeker in de eerste weken vaak met mijn moeder gebeld, maar ik ben inmiddels wel gewend. Zelf koken, zelf de was draaien, ik vind steeds beter mijn draai hier. Het bevalt me prima. Ook wat meer privacy nu, dat is ook wel heel erg fijn", geeft Nijstad aan. Als ze twee dagen vrij heeft, wordt vaak de weg naar Friesland ingezet. "Maar voor een dag is de afstand net te ver. Het is toch een dikke drie uur rijden."

Door de afstand ziet ze haar broer en haar zusje niet meer zo vaak, zegt Nijstad. "Maar we hebben wel dagelijks contact. Nee, er is niemand in de familie zo gek van voetbal als ik. Mijn broer wil graag bij de politie, zijn interesses liggen meer daar. Mijn zusje zit nog op de middelbare school en doet dit jaar examen. Zij heeft een passie voor kleding en mode, dus ze gaat in die richting verder studeren."

Waar haar passie van voetbal dan vandaan komt? "Ik denk toch wel via mijn broer. Hij zat als eerste op voetbal en dat wilde ik destijds ook. Alleen ben ik er nooit meer vanaf gegaan, ik weet niet precies waar het vandaan kwam. We hebben helemaal geen voetbalfamilie namelijk", is ze eerlijk. Toch is de broer van Nijstad enthousiast over haar carrière: "Als hij even kan en hij is in de buurt komt hij vaak kijken."

"Mijn ouders proberen er ook zo vaak mogelijk bij te zijn. Maar ze wonen allemaal nog in Friesland, dus de wedstrijden op de Herdgang slaan ze meestal wel over. Daarvoor is de afstand gewoon te groot. Ik verplicht het ze ook zeker niet om te komen kijken. Ze willen wel altijd komen, dus als ze kunnen doen ze dat ook", besluit ze.