Kaptein’s carrière in sneltreinvaart: “Daardoor kan ik die droom hebben”

Het is snel gegaan voor de inmiddels 17-jarige speelster van FC Twente, zo beaamt ze. “Toen we kampioen waren vorig jaar, stond ik er wel echt bij stil. Toen moest ik wel echt even alles verwerken. Het hele jaar bleef je maar doorgaan, je zat echt in een sneltrein. Uiteindelijk, aan het einde van het jaar, toen we kampioen waren, toen viel alles wel een beetje van mijn schouders af. Toen dacht ik wel van: wow, wat heb ik eigenlijk allemaal meegemaakt”, vertelt Kaptein in gesprek met Vrouwenvoetbalnieuws.nl.

Tijdens het seizoen had de middenveldster weinig tijd om stil te staan bij de prestaties. “Je gaat door en door. Champions League, daarna staat de volgende wedstrijd in de Eredivisie weer op het programma. Nationaal kwam er ook nog bij. Dat waren ook nog pittige weken, ook met die keuze. Op het eind ben ik blij dat ik hier bij FC Twente ben gebleven. Dat we kampioen zijn geworden, dat was wel mooi. Dat is wel een understatement, ja, zeg dat wel”, zegt ze met een grote glimlach.

“Ik stond te trillen op mijn benen”

Vijftien was ze, toen ze inviel in de voorronde van de UEFA Women’s Champions League. “Ik had wel zenuwen toen ik erin kwam”, blikt Kaptein terug. “Achter mij waren Kika (van Es, red.) en Caitlin (Dijkstra, red.) gewoon aan het praten alsof het de normaalste wedstrijd van de wereld was. Toen gingen mijn zenuwen snel weg en ging ik gewoon lekker voetballen. Toen ik te horen kreeg dat ik tegen Benfica in de basis stond, kreeg ik de dag van tevoren al wel wat zenuwen. Toen ik het veld op mocht lopen, met dat Champions League-nummer, toen stond ik echt te trillen op mijn benen. Maar na het fluitsignaal ging dat vrij snel weg.”

Spelen in het Europese toernooi is net even wat anders, aldus Kaptein. “Oranje is ook echt een eer, maar de Champions League is wel anders. Het is echt vet om in het Oranjeshirt te voetballen, daar geniet ik ook echt van. Maar Champions League, dat was echt wel een droom van mij sinds ik klein was. Ik zag dat ook op tv, met Manchester City of Arsenal of FC Barcelona, dan dacht ik wel van: als ik ooit Champions League mag spelen, dan zou dat wel echt kippenvel geven.”

Snel gegaan

Inmiddels zijn we bijna twee jaar verder en is Kaptein een van de vaste waardes bij FC Twente. “Ik had totaal niet verwacht dat ik op deze leeftijd al zo ver zou zijn. Mijn vader zegt altijd: ‘leef lekker bij de dag, je ziet wel wat er komt’. Ik had er ook niet echt bij nagedacht. Ik dacht: ‘ik zit gewoon op de bank, ga al mijn teamgenoten aanmoedigen en ik zie wel wat ervan komt’. In een keer stond ik daar, in het veld. Ik had het niet verwacht”, lacht ze.

Kaptein begon op vijfjarige leeftijd met voetballen. “Ik zat een weekje op turnen, mijn broers zaten altijd al op voetbal. Toen ging ik mee voor het eerst naar het voetbalveld en toen rende ik in een keer het veld op, achter die bal aan. Toen dacht ik: ‘ik wil niet meer op turnen’. Ik wilde daar niet van het veld af daar. Dus toen hebben mijn ouders me op voetbal gezet. Toen ik in de selectieteams kwam na de Guppies, dacht ik wel van: ‘wow, dit is wel echt leuk en als ik het goed blijf doen, dan hoop ik wel echt dat ik ver kan komen’.

Ver komen doet Kaptein zeker. Vorig jaar werd ze verkozen tot Talent van het Jaar in de Eredivisie. “Dat was echt heel gaaf. Heel vet. Ik had het niet echt zien aankomen. Ik kreeg een belletje, toen kreeg ik het te horen. We hebben ook een hele shootdag gehad hier, dat was nieuw. Dat was met mijn familie, dat vond ik wel echt leuk. Die betekenen wel echt veel voor mij. Die dag dat die award live werd uitgereikt, dat was wel spannend. Maar het was wel echt heel vet. Ik vond het echt heel leuk, ook om al die beroemde mensen daar te zien. Ik kreeg de prijs uit handen van Anouk Hoogendijk, dat was echt heel vet. Daar sta je dan met haar… Dat is wel echt gek”, blikt ze terug.

Familie

FC Twente is haar familie. “Ja, wij zijn echt een grote familie. Ik werd ook gelijk toegevoegd aan het team, sindsdien heb ik me nooit echt buiten de groep gevoeld, ook al ben ik een jonkie. Ze maken wel grapjes, altijd, maar het is echt een familie.” Dat blijkt ook wel uit het verhaal wat Kaptein vertelt over captain Renate Jansen. “Ik moet zeggen dat toen ik voor het eerst met Twente mee mocht trainen, ik haar niet kende. Ik kende eigenlijk niemand van de ploeg.”

“Ik vroeg aan een teamgenoot: wie is dat? En zij zei: Dat is Renate! Toen dacht ik: oh… shit… Ik ging haar in de avond opzoeken, toen zag ik al die titels staan… Eigenlijk had ik direct een klik met Renate, ik kan heel goed met haar. Dat is heel fijn. We hebben ook samen een tattoo”, onthult ze.

Die tattoo kwam er na het kampioenschap van FC Twente. “Het was het achtste kampioenschap, Renate en ik hadden iets met een octopus en dat betekent ook acht. We scoorden veel in de 88^e minuut en er gebeurden wel meer dingen met hetzelfde cijfer. Maar dat is eigenlijk niet uit te leggen. Alles had met die acht te maken, dus toen zeiden we tegen elkaar: als we nu kampioen worden, gaan we samen een tattoo zetten. En nu hebben we samen een tattoo. We zijn voor het leven gebonden, haha.”

Met die acht kwam alles samen, net als met ‘ubuntu’. De term werd gebruikt door voormalig FC Twente-trainer Robert de Pauw en werd uiteindelijk het motto van de Tukkers. “Hoe wij vorig jaar dat kampioenschap hebben gehaald, dat was echt uniek. Ik denk echt dat ik dat nooit meer zo mee ga maken. Ik kan ubuntu serieus niet uitleggen. Het is in het team gebeurd. We hebben zo’n hecht team met elkaar. Het is zó lastig uit te leggen. Het is gewoon dat je het niet alleen kan en dat we het met elkaar doen. Alleen kan je het niet. Zo kwam het over. Daardoor ging echt het vuurtje branden bij ons in het team. Het is niet te omschrijven. Dit jaar hebben we ook wel iets, maar daar kan ik nog niks over zeggen”, is Kaptein mysterieus.

Anders dan vorig jaar

Dit jaar is anders dan vorig seizoen. De middenveldster is meer gewend geraakt. “Toch denk ik soms nog wel als ik thuiskom van: ‘wow, wat mag ik allemaal wel niet doen op deze leeftijd, met mijn teamgenoten’… Het is echt… Het is lastig om uit te leggen. Het is zo mooi wat je allemaal op deze leeftijd al mee mag maken. Het is anders dan vorig jaar. Vorig jaar ging alles zo snel, nu besef je ook een beetje wat je echt doet.”

Vroeger keek Kaptein naar namen als Jill Roord en Jackie Groenen. Nu lijkt ze zelf hard op weg naar een glanzende carrière. Toch blijft ze die nuchtere voetbalster uit Hengelo. “Toen ik naar FC Twente ging, werd het wel opeens heel groot. En iets waar ik mijn werk van heb mogen maken. Daarvoor moet ik eigenlijk de andere speelsters voor mij bedanken, zoals Renate (Jansen, red.), die dat allemaal hebben gedaan en al die meiden van nationaal, waardoor ik en jonge meiden nu die droom kunnen hebben, echt vanaf het begin af aan al. Het is mooi dat dat zo is gegroeid.”

“Ik ben echt niks veranderd sinds ik mijn debuut maakte”, verzekert Kaptein. “En ik ben zeker nog niet uitgeleerd in de Eredivisie. Ik kan me echt nog wel ontwikkelen hier. Je weet niet hoe het gaat, wat er allemaal op mijn pad komt, maar tot nu toe voel ik me goed hier bij Twente. Ik denk dat ik me nog echt wel kan ontwikkelen. De competitie is anders geworden, de Eredivisie wordt natuurlijk groter. Dat is goed, maar het niveau is wel anders geworden.”

“De uitslagen spreken wel voor zich. De voorbereiding is niet anders. Joran doet gewoon net of die clubs ook een soort Ajax of PSV zijn. De selectie ook. We moeten iedere week laten zien dat we Twente zijn. We vliegen iedere wedstrijd hetzelfde aan. Dat is misschien wel de mentaliteit die je nodig hebt om uiteindelijk kampioen te worden, dat denk ik wel. We peppen elkaar als team op voor de wedstrijden, dat is belangrijk”, aldus de jongeling.

Andere rol

Het doel van FC Twente, nog altijd ongeslagen in de Azerion Vrouwen Eredivisie, is duidelijk: kampioen worden. “Het is niet normaal hoe goed wij aan het seizoen zijn begonnen. We hebben ook zoveel gescoord. We hebben niks verloren, ik hoop dat we dat kunnen doorzetten en weer kampioen kunnen worden. Dat is natuurlijk het doel. Ik wil belangrijk blijven voor het team. Ik denk wel dat mijn rol iets anders wordt nu door de blessures van Ella (Peddemors, red.) en Kayleigh (van Dooren, red.). Misschien op coachend gebied ook. Dat is wel iets waar ik me in kan ontwikkelen. Ik probeer me daarin te ontwikkelen, dat gaat goed. Dat is fijn.”

Waar de toekomst Kaptein gaat brengen, ziet ze wel. De focus ligt op de club uit Enschede. “Ik wil een vaste waarde blijven en het team proberen te helpen. Natuurlijk droom ik uiteindelijk van het buitenland. Manchester City, VfL Wolfsburg, FC Barcelona, naar een topclub, dat lijkt me wel echt vet. Het is wel anders daar. Je ziet het verschil. Hopelijk kun je, als je daarnaar toegaat, jezelf ontwikkelen en minuten maken. Ik ben nog jong, ik moet veel speelminuten maken zodat ik me goed blijf ontwikkelen”, besluit Kaptein.