Janneke Bijl blikt terug: "Lastig om als vrouw je weg te vinden"

"Ik wilde eigenlijk nog meer kunnen eisen van speelsters, dus ik ben mijn UEFA A gaan halen", vertelt Bijl op de website van de KNVB. "De bijbehorende stage liep ik bij V.V. Eemdijk, bij het mannenelftal. Dat was buiten mijn comfortzone, maar leerde me ook een belangrijke les: ik ben trainer geworden omdat ik in het voetbal actief wilde blijven, maar óók omdat ik meiden dezelfde kansen wil bieden als jongens."

"Daarin is nog heel veel te winnen en daar wil ik aan bijdragen", geeft de coach aan. Bijl keerde na haar stage terug in het vrouwenvoetbal, maar merkt wel dat de voetbalwereld nog altijd een mannenbolwerk is. "Toen ik begon moest ik het allemaal zelf uitzoeken. Dan merk je dat er weinig hulp is of dat er weinig deuren voor je opengaan, terwijl je misschien net wel dat zetje nodig hebt."

"Neem bijvoorbeeld mijn UEFA C-traject. Als ex-profvoetballer mag je in principe verkorte trainerscursussen doen, maar toch was het voor mij niet gemakkelijk om daarin terecht te komen", is ze eerlijk. "Ik heb dus de reguliere, volledige opleiding gevolgd, samen met cursisten die niet uit het profvoetbal afkomstig waren. Dat is niet per se slecht hoor, je wordt daar misschien zelfs wel beter van dan wanneer je een versnelde variant volgt, maar het was op dat moment lastig om als vrouw je weg te vinden in de voetbalwereld", aldus Bijl.