Jackie Groenen: "Ik heb mijn teamgenoten niet meer kunnen zien"

"Ik kon naar Juventus en Guido (Albers, de zaakwaarnemer van Groenen, red.) heeft ook met Barcelona gesproken. Maar dat is niet mijn afdeling, hoor, ik hoor dan alleen van hem tussen neus en lippen door: 'O ja, die heeft ook nog gebeld", vertelt Groenen aan HELDEN Magazine. "Bij Manchester United had ik een mooie tijd, maar speelden we geen Champions League."

"Ik wilde nog eens kijken of er nog een level bovenop kon bij mij", gaat de middenveldster van PSG en Oranje verder. "Daar leek mij deze club geschikt voor. En er was de persoonlijke overweging. Mijn vader kan iedere thuiswedstrijd komen kijken, hoeft nu maar drie uur te rijden. En het is fijn voor mijn vriend, hij kan ook makkelijker naar huis."

Op de dag van de transferdeadline kwam de deal rond. "Ik moest meteen beslissen", vervolgt Groenen. "Het was twaalf uur en ik stond op het punt om te vertrekken naar de training met Manchester United. Guido belde, ik zat nog in de auto, hij zei: 'blijf nog maar even zitten'. Na een half uur belde hij terug. In de tussentijd had ik mijn trainer nog gebeld om te zeggen dat ik wat later was. Maar in plaats van naar de training te rijden, vloog ik naar Parijs."

"Ik heb nog gauw twee koffers gepakt in Manchester en ben daarna nooit meer teruggekeerd. Mijn ouders hebben mijn spullen opgehaald. Het was een chaos. Ik ben niet de moeilijkste, hoor, maar dit was wel extreem. Ik heb mijn teamgenoten niet meer kunnen zien. Ik had de coach nog gebeld om te vragen of ik nog langs mocht komen, maar dat was niet meer de bedoeling. Typisch de voetbalwereld", aldus Groenen.