Dominique Janssen blikt terug: "Dan zagen ze wel waarom ik meedeed"

Janssen was zes jaar toen ze begon met voetballen, zo vertelt ze in Helden. "Ik begon bij de F9, maar het jaar erna mocht ik meteen naar de F1. Ik groeide op met alle andere jongens die in mijn team zaten, zij vonden het heel normaal dat er een meisje bij was."

Tegenstanders riepen soms wel dingen naar de OranjeLeeuwin. "Maar als de wedstrijd begon, zagen ze wel waarom ik meedeed", aldus Janssen, die uit een sportieve familie komt.

"Ik was de jongste, wilde altijd de beste zijn. Mijn broer vond het niet leuk om met mij te voetballen, omdat ik dan altijd moest winnen", zegt Janssen, wiens moeder een grote rol speelde in haar carrière.

"Zij heeft me overal heengebracht, best speciaal dat ze dat allemaal heeft kunnen doen met drie kinderen thuis", is de verdedigster van mening. Uiteindelijk bracht Janssen ontelbare uren op het veld door.

Dat deed ze samen met een jeugdtrainer. "Als ik om drie uur klaar was met school, ging ik regelrecht naar het voetbalveld. Mensen vragen me weleens: hoe kan het nou dat je zo goed bent?"

"Nou, er zitten zoveel uren in... Van mijn vijftiende tot mijn twintigste heb ik niks anders gedaan dan voetballen", besluit Janssen.