Daniëlle van de Donk: "We stonden allebei te huilen op het veld"

"Het voelt alsof al mijn vriendinnen me verlaten", grapt Van de Donk in gesprek met het Algemeen Dagblad, wanneer ze weer iemand uit het gouden EK 2017-team ziet stoppen. "Voor een van de wedstrijden tussen Paris Saint-Germain en Olympique Lyon kwam ze naar me toe om het te vertellen. Stonden we allebei voor de wedstrijd te huilen op het veld, haha. Mijn teamgenoten bij Lyon zeiden ook: ‘Ze is nog zo jong’. Maar ik ben supertrots dat ze dit beslist heeft. Ik vind het moeilijk en jammer, maar hoop dat ze gaat genieten. Dat gun ik haar zo."

Martens voelt zich fysiek nog goed, maar ze wil niet nog meer offers brengen ten koste van haar vrienden en familie. "We zijn heel close, echt beste vriendinnen, dus ik begrijp haar keuze", zegt Van de Donk, die Martens leerde kennen toen ze pas 13 jaar oud was. "We speelden toen tegen elkaar en dacht steeds: wie is dat kleine irritante meisje dat steeds de bal afpakt? Ze was echt een frummeltje, nog kleiner dan ik, maar ze was écht goed. Daarna is ze me altijd blijven verbazen. Hoe ze als linksbuiten tegenstanders passeerde terwijl ze al op de zijlijn stond, zó knap. Ze deed alles op gevoel. En er zit een leuke kop op, dus het was voor iedereen leuk om naar te kijken."

"Ik kom er vaak wel mee weg als ik slecht speel, maar Lieke was dé pionier", gaat Van de Donk verder. "Dankzij haar wonnen we het EK en vanaf dat moment heeft ze alle lasten op zich genomen. Alle media-aandacht was vanaf 2017 op haar gericht en was het: ‘als ze niet scoorde, speelde ze slecht’. Dat heeft ze gebruikt als motivatie, maar het gaf óók meer druk. Ik vind dat enorm knap." 

Nu resteren alleen nog twee wedstrijden tegen Finland. Daarna is het gedaan voor Martens bij Oranje. "Of mijn afscheidsspeech al klaar is? Ik denk dat er dan alleen maar tranen komen", zegt Van de Donk lachend. "De voetbalwereld is een harde wereld, veel vriendschappen heb ik niet gemaakt, maar Lieke is een vriendin voor het leven. Dat koester ik enorm."