Daniëlle van de Donk: "Toen ik mijn kruisband had gescheurd"

Bondscoach Andries Jonker benadrukt: "Het uitgangspunt moet zijn dat speelsters genoeg rust krijgen". Hij voegt toe dat "niet de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal of dat er geld moet worden verdiend" prioriteit moet hebben, maar "plezier kan hebben en gezond kan blijven". Ondanks deze opmerkingen worden er steeds meer wedstrijden en competities toegevoegd, wat de druk op speelsters verder vergroot.

Veel onderzoek richt zich op fysieke oorzaken van blessures, zoals de verschillen tussen mannen- en vrouwenlichamen en de invloed van de menstruatiecyclus. Er zijn ook aanwijzingen dat slecht schoeisel en verkeerde trainingsmethoden bijdragen aan het risico. Echter, psychosociale factoren worden veel minder vaak onderzocht, hoewel recent onderzoek suggereert dat ze een belangrijke rol spelen.

Een studie uit 2018 gepubliceerd in het International Journal of Sport and Exercise Psychology vond dat "sociaal-culturele factoren, emoties en gedragingen" invloed hebben op blessures bij topvoetbalsters. Dit onderzoek illustreert dat speelsters vaak stress ervaren over het voldoen aan teamnormen, wat kan bijdragen aan blessures.

Een voorbeeld is Malin, een veelbelovende Zweedse speelster, die zich "een zombie" voelde door een intensief trainingsschema en gebrek aan speeltijd. Ze zegt: "Mijn kont heeft een fulltimebaan aan het opwarmen van de bank." Na deze periode van stress en onzekerheid scheurde ze haar kruisband tijdens een wedstrijd.

Sara, een ervaren speelster met een fulltime contract, werd geblesseerd na persoonlijke problemen en het deelnemen aan promotieactiviteiten. Ze zegt: "Natuurlijk, zegt ze, wat een compliment. Dat levert misschien ook die contractverlenging op." Na het beëindigen van haar relatie en te vroege inzet door haar team, liep ze ook een kruisbandblessure op.

Onderzoeker Anne Benjaminse van het Universitair Medisch Centrum Groningen onderzoekt momenteel de rol van stressfactoren bij kruisbandblessures. "De deelnemers kregen eerder een lijst met vragen over hun leeftijd, lengte, gewicht, hun positie op het veld, hun voorkeursbeen, anticonceptiegebruik en eerdere blessures", legt ze uit. Ze voegt toe dat ze "elke week een digitale vragenlijst toegestuurd krijgen om hun stress- en herstelniveau te meten."

Daniëlle van de Donk zegt: "Toen ik mijn kruisband had gescheurd, zat ik nog volop op school. Ik zat met de stress van examens, wanneer eet ik, wanneer train ik. Heel veel externe factoren." Vivianne Miedema voegt toe: "Mijn situatie was bizar. De dag voordat ik de mijne afscheurde, hoorden we dat haar moeder nog twee, drie weken te leven had."

Jur Brauers van het onderzoeksteam merkt op dat "je zestig blessures moet 'vangen'" om wetenschappelijk onderbouwde conclusies te trekken. Hij benadrukt dat "zonder die blessures kan je geen verband aantonen." De onderzoekers hopen de resultaten van hun studie in de zomer van 2025 te presenteren.