Chanté-Mary Dompig: "Dat maakte het allemaal extra uitdagend"

"Het is zeker een grote stap om naar het buitenland te gaan, vooral als je jong bent", begint Dompig. "Je weet nooit precies hoe het gaat lopen, en je springt als het ware in het diepe. Het kan goed gaan, maar het kan ook helemaal niet goed gaan, en dan zit je misschien op de bank, wat eigenlijk zonde is van de minuten die je juist nodig hebt om te spelen op jonge leeftijd."

"Daarnaast laat je familie en vrienden achter, en je staat eigenlijk helemaal op jezelf. Alles moet je zelf regelen en aanpakken, wat echt een uitdaging is. Ik was 19 of 20 toen ik naar het buitenland ging, en dat is natuurlijk een jonge leeftijd om zo'n grote verandering te maken. Maar dat hoort erbij en het maakt je sterker", vervolgt ze.

"Mijn kruisband blessure was ook een enorme tegenslag. Het was de eerste blessure die ik had en gelijk de heftigste. Voetbal is alles wat je doet, het is je leven, en ineens wordt dat stopgezet door zo'n zware blessure. Dan moet je al je moed verzamelen en doorgaan, want opgeven is geen optie. Het was echt een grote uitdaging, maar ik heb er veel van geleerd."

Voor Dompig was het buitenland voor vrouwenvoetbal destijds echt een beetje een mysterie. "Er waren niet veel voorbeelden van Nederlandse speelsters in het buitenland, zeker niet van mijn leeftijd. Bij de mannen was het duidelijker hoe het werkte, maar voor vrouwen was dat nog niet zo bekend", vertelt de aanvaller van AC Milan

"Het was lastig om iemand te vinden om advies van te krijgen, omdat er niet veel speelsters waren die hetzelfde pad bewandelden. Dus dat maakte het allemaal extra uitdagend, maar uiteindelijk ben ik wel sterker geworden door deze ervaringen", aldus Dompig.