Bormans openhartig: "Ze konden zich niet inleven in mijn wereld"

Zodra ze kon lopen, had Bormans een bal aan haar voet. "Samen met mijn vader en zussen, altijd buiten", blikt ze terug in gesprek met FeanFan Magazine. Ze speelde destijds bij de jongens van Essche Boys. "Het spel is harder, je leert andere dingen. Ik raad meiden altijd aan om zo lang mogelijk bij de jongens te spelen."

Het fanatieke voetballen had ook een prijs, zo vertelt Bormans open. "Op mijn veertiende stapte ik uit mijn vriendengroep, omdat ze zich niet konden inleven in mijn wereld. Dat deed pijn, maar ik koos voor voetbal. En daardoor ben ik nu prof."

Bormans kende flink wat tegenslagen: ze kreeg twee keer te maken met een zware knieblessure. Via FC Eindhoven kwam ze uiteindelijk bij Standard Luik terecht. Daar werd ze prof. "Het voelde als een dikke vinger naar iedereen die lachte om mijn droom. Twee seizoenen bij de grootste club van België. Daarna wilde ik terug naar Nederland."

In 2021 tekende Bormans bij SC Heerenveen, waar ze uitgroeide tot sterkhouder en captain. Ze hoefde niet lang na te denken toen de Friezen aanklopten. "Veel grote namen hebben roots bij deze club. Ik was trots dat ik hier mocht spelen." Bormans speelde er als linksback en centrale verdedigster: "Als je op je favoriete plek staat en vertrouwen krijgt, durf je meer. Ik zat echt in een flow."

Als linksback leerde ze omgaan met druk. "In het begin schoot ik de bal maar gewoon naar voren. Maar ik kreeg steeds meer vertrouwen, waardoor ik meer rust aan de bal kreeg. Nu pass ik vaak door de as, en raak ik niet meer snel onder de indruk. Dit heb ik echt te danken aan mijn tijd bij SC Heerenveen. Ik ben de club daar heel erg dankbaar voor", aldus de huidig speelster van FC Utrecht.